Byc ponad to...

Jak bardzo porażki motywują Was do działania???? Mnie bardzo, osobiście wychodzę z zalozenia, co Nas nie zabije to z pewnoscia wzmocni - tak wlasnie bywa w moim przypadku i zawsze się sprawdza. Czas ma swoje specyficzne ramy, którymi kierujemy się przy wyborze, które sugerują Nam podjęte decyzje. Wsrod moich ulubionych zajec jest taniec i to wlasnie ta dziedzina motywuje mnie do działania, determinuje i podnosi na duchu. Gwarantuje mi satysfakcje, doznania i emocje. Wszelkie trudy jakie człowiek musi znosić w ciagu dnia moze schować do kieszeni podczas gdy czujesz, ze nogi same rwa się do tańca, gdy ciało podpowiada Ci wez się w garsc, zycie jest piękne. Historia tańca? Proszę bardzo, krotko i na temat: ''Taniec współczesny - taniec oparty na idei baletu, pozbawiony jednak jego sztywnych zasad, w szczególności kładzie nacisk na pokazanie emocji tancerza, który tańcząc układ, stara się opowiedzieć odbiorcy pewną historię poprzez ruchy charakterystyczne dla rodzaju tej opowieści

Taniec współczesny jest bardzo luźną formą tańca, to znaczy, że nie ma ograniczeń tak, jak w balecie, co do ustawienia ciała - tutaj tancerz ma ogromną dowolność w kreowaniu ruchu, wykorzystywany jest tu ciężar ciała, grawitacja, oddech, swingi itp. Taniec współczesny powstał na przełomie XIX i XX wieku jako odłam baletu, w którym jednak zabrakło sztywnych reguł tańca klasycznego. Jego korzenie sięgają Europy, a od ok. 1930 roku opanował także Stany Zjednoczone. Wczesny taniec współczesny był miniaturką solowych bardzo skompresowanych efektów - było to całkowitym przeciwieństwem XIX-wiecznych koncertów baletowych.

Taniec współczesny jest mieszaniną wielu tańców jak na przykład: modern dance, taniec nowoczesny, taniec jazzowy a nawet niektóre z tańców towarzyskich. W choreografii mogą mieć także miejsce elementy akrobatyki. Jednak głównym źródłem tego tańca jest taniec klasyczny, znany jako balet. Podstawowe elementy baletu (np. plié, grand plié, pique, fouetté) mają szerokie zastosowanie w tańcu współczesnym i są nieodłącznymi elementami każdego układu. Jednak pomimo tak bliskiej więzi, taniec współczesny powstał jako całkowicie inny taniec, różniący się od baletu przede wszystkim tym, iż mniej ważna jest technika i triki, w przeciwieństwie do uczuć i emocji tancerza. Dlatego znakomity tancerz powinien być uzdolniony aktorsko - i z tą myślą powstał Teatr Tańca Współczesnego. Isadora Duncan, Ruth St. Denis, Martha Graham i Doris Humphrey zaczęli rewolucję w tańcu współczesnym, np.: Isadora Duncan jako pierwsza wystąpiła na scenie boso i w zwykłej tunice, zamiast w tak zwanej paczce baletowej i pointach. W dzisiejszych czasach, gdy świat opanowały takie formy tańca jak hip-hop albo taniec nowoczesny, nie zwraca się większej uwagi na takie rodzaje tańca jak taniec współczesny. Na szczęście pewną formą prezentacji i poszerzania popularności są Teatry Tańca Współczesnego, dzięki którym ten taniec zyskuje sobie grono wielbicieli. Istnieje także wiele szkół, które oferują jego naukę, a wzrastająca ich liczba świadczy o rosnącym zainteresowaniu''.