Akademia Ruchu

Kluczem do utrzymania zdrowia jest cieszenie się samym procesem zdrowienia. Nikt z nas nie chce jeść trocin, dlatego wybieramy żywność, która jest smaczna i zdrowa. Większość z nas, spędzając niemal cały dzień w zatłoczonych miejscach, nie ma szans na medytację, dlatego tak ważne jest oddawanie się codziennym, małym rytuałom dnia przynoszącym nam spokój i odprężenie (poranne picie herbaty, ciepła kąpiel wieczorem itp.). Te same zasady obowiązują nas w procesie zdrowienia. Rozważ możliwość zastosowania metody pilates. Podejmij to wyzwanie – napewno mu sprostasz! Ciesz się tym i przekonaj się, gdzie cię to zaprowadzi. Być może pilates stanie się stałym elementem twojego życia – pełnego zdrowia i dobrego samopoczucia. Pilates to doskonały sposób na nawiązanie kontaktu z własnym ciałem. Ćwiczenia te pomagają zwalczać zmęczenie oraz pozbyć się dolegliwości, takich jak: ból, sztywność czy obrzęk limfatyczny. Pomogą też w poprawie kondycji. Pilates to wieloaspektowa filozofia, która łączy ciało z umysłem, techniki oddechowe z łatwością poruszania się, powtarzalność ćwiczeń z lekkością ducha. Dlatego pilates bywa czasem porównywany do jogi. Niektórzy mówią, że po zajęciach z pilatesu czują się lżej, inni zaś, że ciężej, a jeszcze inni czują się wyżsi, bardziej wyprostowani.

Metoda pilates została opracowana w Anglii podczas I wojny światowej przez Josepha Pilatesa, byłego artystę cyrkowego, boksera, gimnastyka, zapaśnika, narciarza, nurka. Początkowo ćwiczenia te były stosowane w rehabilitacji inwalidów wojennych. Do ich wykonywania Pilates wykorzystywał przedmioty, które były „pod ręką”: sprężyny łóżkowe, pierścienie od beczek itp. W swojej metodzie połączył elementy buddyzmu zen, jogi oraz greckiej filozofii. Początkowo swoje metody ćwiczeń upowszechniał w Europie, a w 1925 roku wraz z żoną Clarą otworzył pierwsze studio w Nowym Jorku. Przyciągnął do niego wielu studentów oraz tancerzy. Jednak dopiero w latach 80. ubiegłego wieku metoda opracowana przez Pilatesa zyskała popularność wśród szerszego grona Amerykanów. Joseph Pilates uważał, że za ogólny stan zdrowia odpowiadają kręgosłup i brzuch. Wierzył, że tkwiąca w tych obszarach siła i elastyczność może wesprzeć inne części ciała. Z czasem opracował również ćwiczenia koncentrujące się na istotnych cechach łopatek (tzw. skrzydłach) oraz na wytrzymałości ich mięśni. Ćwiczenia pilatesu wykonywane są głównie na macie lub przy użyciu reformera – specjalnego urządzenia do pilatesu. Większość ćwiczeń wykonuje się w pozycji leżącej (na plecach, brzuchu lub boku), zapewniając tym samym wsparcie różnym partiom mięśni. W trakcie wykonywania ćwiczeń ważny jest również prawidłowy oddech – każdy wdech i wydech powinien być połączony z wysiłkiem. Odpowiedni przepływ powietrza zapewnia ciału „odżywienie” tlenowe. Ponadto tworzy się pewien „stan medytacyjny”. Metoda Josepha Pilatesa zdobyła uznanie środowiska medycznego. Stosuje się ją w leczeniu pacjentów z różnymi schorzeniami, a także w czasie rekonwalescencji po przebytym raku piersi. Wielu fizjoterapeutów dostrzega w kompleksowych właściwościach, jakie propaguje pilates, skuteczne metody  poprawienia siły, elastyczności i pewności ruchów ciała. Uważają oni – podobnie jak Joseph Pilates – że usprawnienie mięśni stabilizujących tułów pozwala chorym na większą niezależność w codziennej aktywności życiowej (ubieranie się, mycie, higiena osobista).